Word beter in je werk: neem een hobby
In 2017 greep ik op Schiphol het boek Ikigai van Héctor Garcia van de leestafel. Niet vanwege interesse in het Japanse eiland Okinawa waar de meeste honderdjarigen ter wereld wonen. Wel door mijn fascinatie voor de metershoge stapels waarmee zo’n boek dan opeens in de winkels ligt. Toen ik na een vlucht van twee en een half uur in Bari landde, was het boek uit en ik twee hobby’s rijker. Sindsdien ben ik trouwambtenaar.
Het geluk van een hobby
Ikigai gaat over gezond en tevreden ouder worden. Aan de basis ligt leven met een doel; een reden van bestaan. Dat is ook wat het woord ikigai betekent. Een makkelijk leesbaar boekje met praktische tips. Niet allemaal vernieuwend, maar wel toepasbaar. Denk aan inzicht in het hebben van een doel, belang van bewegen, eten met mate en toezien op sociaal contact. Wat het boek mij bracht, is een hobby. Een hobby als ingrediënt van een lang en gelukkig bestaan.
Trouwen, schilderen en schrijven
Op het eiland Okinawa is tuinieren hobby nummer 1. Een hobby die bijdraagt aan bewegen, sociaal contact en extra inkomen als het tegen zit. Tijdens het lezen, realiseerde ik me zonder hobby te leven. Waar schrijven mijn grote liefde is, maakt de verweving met mijn werk als communicatiemens dat het niet meer altijd als vrijetijdsbesteding voelt. Nog voor de wielen van het vliegtuig de landingsbaan raakten, stonden schilderen en trouwen op mijn lijstje.
Tussen Jan Terlouw en Adriaan van Dis in
Terug in Nederland regelde ik schilderles voor mij en mijn vriendinnen. Samen liepen we tegen frustraties aan of aanschouwden hoe iemand jaloersmakend in een flow zat. Ik genoot van het samen uit je comfortzone stappen en iets anders doen dan thee – uhh, wijntjes – drinken. Daarnaast ontdekte ik hoe het schilderen ook mijn pen een podium gaf. Met mijn schildersezel opgesteld, kon ik zomaar kiezen om in plaats van te spetteren aan het schrijven te slaan. Het ezel als symbool voor hobbyen. Hobbytijd die me tot het koninkrijk der Nederlandse schrijvers bracht. Met mijn ezel opgesteld, schreef ik een kerstverhaal dat in het boek Kom vanavond met verhalen… tussen schrijvers als Adriaan van Dis, Paul Haenen, Marcia Luyten en Jan Terlouw in kwam te staan.
De euforie van het ja-woord
In het verlengde van mijn liefde voor verbinding en interesse in de liefde, de wens om te trouwen. In mei 2018 werd mijn hobby officieel met de beëdiging als Buitengewoon Ambtenaar van de Burgerlijke Stand (BABS). Trouwen is de meest waanzinnige hobby die er is. Niet alleen vanwege de reacties die het teweegbrengt als ik antwoord: “Dan kan ik niet, ik trouw die dag.” Ik vind het vooral waanzinnig hoeveel inzicht het me brengt; wat ik totaal onverwachts leer. Daar kan geen zelfhulpboek à la Ikigai tegenop. Het is zo mooi om in de voorbereiding te ontdekken wat een stel verbindt en wat ze in slechte tijden samenhoudt. Ik leer ervan als mens en het maakt me beter in mijn werk als communicatieadviseur. Daar komt nog bij dat ik vermoed dat de energie die zich aandient wanneer het ja-woord klinkt te vergelijken is met het gevoel na het winnen van de Olympische Spelen. Gelijktijdig maakt het trouwen me kwetsbaar en klein. Het vertrouwen dat een paar je schenkt, maakt dat ik elke keer weer zenuwachtig ben.
Trouwen in Amsterdam
Afgelopen zomer verhuisde ik van Maastricht naar Amsterdam. Al snel was ik zakelijk in de weer. Sociaal ook blij. Meer dan ooit ben ik me bewust van de waarde van een hobby. Het schildersdoek staat ondertussen weer opgesteld en op de planning het schilderen in een atelier. Ook het BABS’en hervat. Opeens ervaar ik opnieuw wat in het boek Ikigai wordt gesteld; de meerwaarde die een hobby brengt. Het maakt me niet alleen beter in het werk dat ik doe, maar reist als een rode draad met mij mee. Binnenkort trouw ik voor het eerst in Amsterdam. Ook dit jaar blijft ‘mijn trouwen’ niet bij één keer. In de zomer wacht zelfs een ‘ja’ in het buitenland.
Leve de liefde en lief een hobby! Het trouwseizoen is geopend!
